Nee, ik noem mezelf zeker geen auteur. Maar ik vind schrijven wel heel leuk. Voor een groot gedeelte schrijf ik over de vele aspecten van het media landschap op zowel luit.nl als printmedianieuws.nl. Ooit ben ik begonnen met een boek over WordPress voor gevorderden. Maar dat komt nooit af...... 

Meegeschreven aan het boek 'Help, ze willen vrienden worden' (2011). Daarnaast schrijf ik graag fictie. Begonnen met het boek 'De Hersenoorlog'. Begin februari (2017) stuurde ik een variant in de vorm van kort verhaal in voor de schrijfwedstrijd van de publiek omroep. Onderstaand het verhaal.

Google Biovrucht verboden

Google ontwikkelde in het geheim de Google biovrucht in de woestijn van Nevada. Dr. James Woodworth legde de basis voor een vrucht met geïntegreerde microbiotechnologie. Na het eten zouden minuscule chips zich via de bloedbanen door het lichaam verspreiden. De chips zouden via bluetooth in 'gespecialiseerde' ziekenhuizen in vrijwel elk deel van het lichaam diagnoses kunnen stellen over eventuele ziektes.

De vrucht is inmiddels 'gegeten' door 1000 proefpersonen. Inmiddels is gebleken dat de chips in de vrucht voor meer doeleinden gebruikt kan worden. Het achterliggende geheim heeft grote gevolgen voor de testgroep. Niet alleen kunnen de chips via bluetooth met de buitenwereld communiceren, ze blijken ook via wifi netwerken benaderbaar te zijn. Laboratoriummedewerker Nicolas Johnson was bereid zijn vrouw als proefpersoon mee te laten doen en ontdekte bij toeval de wifi verbinding. Johnson vertelde dat op zijn werk en werd meteen ontslagen en werd verplicht tot het ondertekenen van een geheimhoudingsverklaring.

Toen begon de ellende. Johnson constateerde gedragsveranderingen bij zijn vrouw, die soms zover gingen dat hij zijn vrouw nog nauwelijks herkende. Ze zei dingen die niet paste bij haar identiteit, deed anders en ging anders met mensen om.

Johnson zocht de media op en deed zijn verhaal over het achterliggende geheim, wat resulteerde in een wereldwijde schokgolf. President Trump deed het verhaal af als nepnieuws. Maar journalisten kwamen er via ingewijden in het Witte Huis achter dat Trump al langer op de hoogte was Googles geheim en wel 'toepassingen' wist voor de biovrucht. Johnson moest samen met zijn vrouw vluchten en zochten een veilig heenkomen zonder toegang tot internet, maar de invloed van de chips leek blijvend te zijn. Johnson deed zijn best zijn voormalig werkgever een proces aan te doen. Zelf kon hij dat niet betalen, maar er was een flink legertje advocaten bereid die dit proces tegen Google en indirect tegen Trump graag wilden voeren.

Google negeerde alle beschuldigingen en ging gewoon verder met de ontwikkeling naar de volgens hun maatschappelijk verantwoorde vrucht, die het uiterlijk had van een gewone perzik. De advocaten van Google bereidden zich voor op een complexe zaak. Het bewijs dat er wifi toegang mogelijk zou zijn moest van tafel en daarmee ook het bewijs dat het gedrag beïnvloed zou kunnen worden.

Inmiddels werd Google gedwongen de lijst met de 1000 proefpersonen vrij te geven. Het juridisch gevecht kon gaan beginnen. Onder grote belangstelling werden in de federale rechtbank van San Francisco de bewijzen geleverd tegen Google. Geselecteerde proefpersonen waren bereid zich te laten beïnvloeden via de wifi verbinding van de Google biovrucht. Trump werd ingelicht en was woedend. Maar ook hier lekte al gauw het nieuws dat Trump de vrucht wilde inzetten tegen islam extremisten. Hij zou dat extremisme kunnen uitroeien door hun gedrag voor altijd te veranderen. 'Fabels', zei Trump woedend, maar de toon was wereldwijd gezet. De rechter veroordeelde Google tot het betalen van 10 miljoen dollar schadevergoeding per getroffen proefpersoon, de fabriek moest worden afgebroken. Dr. James Woodworth kreeg levenslang en Google werd veroordeeld tot 20 miljard dollar boete.